In 1854 werd het instrument in de collegiale kerk Saint-Hippolyte in Poligny in een onherstelbare staat geacht: het kerkbestuur besloot om zo snel mogelijk een nieuw instrument te laten bouwen, gebaseerd op het verbeterde systeem dat op dat moment in gebruik was. Op 7 maart 1858 stemde de gemeenteraad in met een subsidie van 8.000 francs aan het kerkbestuur.

Op 13 juli diende Aristide Cavaillé-Coll, ongevraagd, een kostenraming in voor de bouw van het nieuwe orgel. Maar hoe werd Cavaillé-Coll gecontacteerd? De vraag blijft open, aangezien hij nog nooit in de regio had gewerkt. Het voorgestelde instrument zou worden uitgerust met alle verbeteringen van die tijd: de combinatiepedalen die toen in gebruik waren bij Cavaillé-Coll en een pneumatische machine die leek op die van Barker. Cavaillé stelde ook voor om een oude kast te hergebruiken die hij in zijn werkplaats had: de kast uit 1687, die vandaag de dag nog te bewonderen is, was gebouwd door Jean de Joyeuse voor de kathedraal Saint-Michel in Carcassonne. Cavaillé ontmantelde het toen hij zijn eigen orgel in de kathedraal installeerde. De kast in Poligny is een exacte replica van 8 voet van het orgel in de kathedraal van Auch. Het hele instrument moest 30.000 francs kosten (inclusief 5.000 voor de kast, de helft van de prijs van een nieuw orgel). Na wat administratieve rompslomp werd het orgel geleverd, ter plekke geïntoneerd door Félix Reinburg en vervolgens op 24 november 1859 ingewijd door de beroemde Lefébure-Wély: een meesterwerk van Cavaillé-Coll!

Het orgel van Poligny is een tijdgenoot van het orgel in de Sainte-Clotilde in Parijs, het instrument dat César Franck inspireerde tot het schrijven van zijn orgelwerken. Het instrument, dat op de monumentenlijst staat, werd in 1990 perfect gerestaureerd door orgelbouwer Dominique Lalmand en ingewijd door Michel Chapuis.

Bron: https://orguepoligny.weebly.com/